Το κρεσέντο Λάσκαρη και οι νέες υποσχέσεις

Δεν το «έπαιξα» ποτέ μπασκετικός, ούτε γνωρίζω στην λεπτομέρειά τους όλα τα θέματα του ρεπορτάζ, πέρα από τα βασικά. Από την ασφάλεια που μου παρέχει αυτή η ουδετερότητα και ακούγοντας το χθεσινό ραδιοφωνικό κρεσέντο του Νίκου Λάσκαρη, κατάλαβα ότι αφενός υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και αφετέρου κίνδυνος διάσπασης.

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Δεν αναφέρομαι τόσο στην κυνική παραδοχή του μεγαλομετόχου ότι η ΚΑΕ Άρης έχει άνοιγμα 3,2εκ ευρώ αλλά στη γενικότερη στάση του που μαρτυρά άνθρωπο που είναι σε θέση άμυνας και επιτίθεται επί δικαίων και αδίκων. Επιδόθηκε σε ένα συνεχές κατηγορώ, συμπεριλαμβάνοντας τους δημοσιογράφους για τα γραφόμενά τους, τον κόσμο για την στήριξη και την αχαριστία στην δύσκολη φάση που περνάει, τους συνεργάτες του στη διοίκηση που δεν επιτελούν σωστά τα καθήκοντά τους και τον κορόιδεψαν όσον αφορά το ακριβές ύψος των χρεών όταν ανέλαβε. Δυστυχώς με την στάση αυτή, όσο πληγωμένος και αν αισθάνεται, το μόνο που πετυχαίνει είναι να βάλει νερό στο μύλο του διαχωρισμού σε λασκαρικούς και μη. Ό, τι χειρότερο δηλαδή, όπως μαρτυρά η πρόσφατη εμπειρία του ποδοσφαιρικού Άρη.

Ο αρειανός χθες, περίμενε να ακούσει χειροπιαστές λύσεις και όχι κατηγορίες και αόριστες υποσχέσεις δίχως ένα χρονικό ορίζοντα επίλυσης των σημαντικών προβλημάτων που καθημερινά διογκώνονται στην ΚΑΕ.

Είναι το λιγότερο αφελές να υποστηρίζεις δημόσια εν έτει 2017 ότι οι χορηγίες που ο ίδιος υποσχέθηκες ώστε να προκύψει ρευστότητα, αφού λόγω της διαμάχης του με τον λετονό επιχειρηματία δεν μπορεί να την χρηματοδοτήσει ο ίδιος, δεν έκλεισαν λόγω αρνητικής δημοσιότητας. Λες και φταίει ο Άρης, οι οπαδοί του, οι δημοσιογράφοι για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει, τις προσφυγές και τις καθυστερήσεις στις πληρωμές που συνεπάγονται όλο αυτό που ονομάζει αρνητική δημοσιότητα.

Αυτό που ζήτησε για πολλοστή φορά τους τελευταίους μήνες είναι ουσιαστικά να τον αφήσουν όλοι ήσυχο. Να του δώσουν χώρο και χρόνο για να ασχοληθεί με την εξεύρεση χορηγιών και λύσεων. Ειλικρινά δεν ξέρω αν ο αρειανός πείστηκε και έχει την υπομονή να περιμένει. Αισθάνομαι βέβαιος ότι θα ήθελε να τον πιστέψει. Να τον στηρίξει όπως έκανε από την πρώτη μέρα που ανέλαβε. Έχει όμως πλέον ζωηρές ενστάσεις και αμφιβολίες για το αν θα μπορέσει να ξεκολλήσει το κάρο από τη λάσπη. Αμφιβολίες που επιτείνονται από την στάση του να στηθεί απέναντι από ολόκληρο τον κιτρινόμαυρο μηχανισμό. Ελπίζει γιατί το θέλει, σε μια ολική ανατροπή της μαυρίλας, αλλά έχω την αίσθηση ότι δειλά-δειλά έχει αρχίσει να σκέφτεται και την επόμενη μέρα στην ΚΑΕ δίχως τον Νίκο Λάσκαρη. Πολλά θα εξαρτηθούν από τις πληρωμές που πρέπει να γίνουν στα τέλη του μήνα κι από το αν η ΚΑΕ Άρης θα πάρει πιστοποιητικό συμμετοχής στο νέο πρωτάθλημα από την Ε.Ε.Α.

Πάλι καλά που μέσα σε όλο αυτό υπάρχει η δουλειά που κάνει ο Παναγιώτης Γιαννάκης, η μοναδική όαση στην γενικότερη ξηρασία.